Reisverslag 7 tm 21 juli

Zaterdag 7 juli

Rond half 6 zaterdag ochtend komen alle reizigers binnen. Er is gezorgd voor een lekker ontbijtje. Ook staan er zes bordjes klaar met kleine witte bolletjes er op, boekweit! Voor er aan het echte ontbijt begonnen kan worden mogen alle reizigers even proeven, gelukkig valt het mee! Nadat de bus gezegend is met kraanwater, is de groep klaar om te vertrekken. Rond kwart over zes vertrekken we richting onze eerste bestemming in Polen. De bus is luxe en er hadden makkelijk nog meer dozen mee gekund. De reis verloopt voorspoedig, totdat Nico er rond 10.00 achter komt dat hij een verlopen paspoort mee heeft genomen en zijn gloednieuwe, speciaal voor Oekraïne aangevraagde paspoort, thuis is de kluis heeft laten liggen. Er wordt gebeld met DHL, maar dit blijkt allemaal veel te duur te zijn en bovendien onzeker of het paspoort er dan wel op tijd is. Gelukkig kan de zoon van Nico het goede paspoort ophalen en het naar Duitsland te komen brengen. De bus wordt gekeerd om de zoon van Nico tegemoet te rijden. Twee en half uur later ontvangt Nico het geldige paspoort van zijn zoon en vervolgen we onze reis. ’s Middags bezoeken we de vroegere overgangspoort tussen Oost en West. Hier vertelt Jan over zijn ervaringen met het reizen langs de overgang en bekijken we het kleine museum hierin worden o.a. voorwerpen getoond die toentertijd gebruikt werden om voertuigen te controleren, verboden goederen uit het Westen, kostuums van de controleurs, enz. Erg interessant om te zien. Om een uur of 18.00 wordt gegeten in een wegrestaurant en het hotel wordt gebeld om door te geven dat we wat later aankomen. De uiteindelijke aankomsttijd in het hotel in Wraclow is 22.00, de opgedane vertraging is ongeveer 5 uur. Dus tip voor volgend jaar: controleer niet alleen of je je paspoort bij je hebt, maar ook of het je geldige paspoort is!

 

Zondag 8 juli

Na een nacht in een fijn bed en een lekker ontbijt vertrekken we om half 10 richting Krakow. Voor de parkeergarage moest gepind worden en dat kon pas na 9.00 bij de plaatselijke carrefoure. Om half 10 zijn we op weg gegaan. Vanuit Krakow zou het ongeveer 600 km naar Poretsj zijn. De dag werd vooral gevuld met snoep eten, lezen, slapen en kletsen. Om half 8 reden we een smal straatje in het binnenland van Polen in en warempel, daar lag ons volgende hotel. Het hotel zag er rustiek uit met veel natuur en gillende kinderen erbij. Als eerste hebben we van het moment gebruik gemaakt om foto’s te nemen van de omgeving, ooievaars en een schattig kerkje iets verderop in de bergen. Om 20.00 zijn we aan tafel gegaan. Onder het genot van een biertje en een spa rood hebben we het aangedurft om typisch Rusische Borsjt en een omelet van geitekaas te eten. Ook een kaasfondue en heerlijke soep met minstens een halve kip erin kwam voorbij. Tot ongeveer 23.00 hebben we nageborreld en zijn we ons lekkere zachte bedje ingedoken.

 

Maandag 9 juli

Vandaag is de dag, dat Oekraine ons verblijde mag. 10 km zou de grensovergang van Polen naar de Oekraine zijn. In het hotel hadden ze ons laten weten dat de grensovergang ongeveer 1 uurtje in beslag zou nemen. Veel minder dan de vier uur die we aanvankelijk in gedachte hadden. Om 9.30 uur zijn we vertrokken en om 10.00 kwamen we aan bij de grens. Hier bleek al snel dat het erg interessant was om foto’s te maken met de inzoomlens van onze mede wachtenden en te praten over onderwerpen die ik niet in dit verslagje zal benoemen. Al met al bleek het redelijk te kloppen wat de hoteleigenaar ons had laten weten en om 11.30 stonden we in Oekraine. Onze eerste ervaring in dit land speelde zich af op de WC, waar we de centen en voltallige Grifna’s door elkaar haalden en hiermee het wcvrouwtje tegen ons in het harnas joegen. Ondertussen hielden Jan en Nico de bus in de gaten en werd er flink onderhandelt over de kilo heroine die we achterin de bus hadden. (grapje)

Na de plaatselijke douane te hebben omgekocht mochten we de Oekraine in. Net als in Polen waren iedere paar km kerken te zien met de prachtigste koepels en vormen. De huizen hadden allemaal moestuintjes en loslopende kippen. De omatjes met een hoofddoekje om hun hoofd maakten het hele oostblok plaatje compleet. We hebben ons net als de voorgaande dagen geamuseerd met lezen, slapen en kletsen. Onderweg zouden we een metgezel oppikken, namelijk Valodja, de contactpersoon. De woonde vlak bij Ternopil. Met hem zijn we naar het basishuis voor weeskinderen boven de 16 gegaan, die op zichzelf woonden en werk hadden. Dit was een terugval basis voor hen met computers, boeken, gezelligheid en een luisterend oor. Hier kregen we een kleine rondleiding en wat spullen mee. Hierna hebben we onze weg naar het kamp afgemaakt. Rond kwart over 6, kwart over 7 Oekrainse tijd kwamen we aan in het kamp. We kregen kamers toegewezen en besloten dat Nico en Jan een kamer deelde, Jessica & Michelle en Desiree & Corine. In eerste instantie even wennen aan de badkamer, maar hier waren we al snel overheen. Ook het avondeten viel ons reuze mee. Rijst met kip en komkommer, al die doem verhalen van voorgaande reizigers vertrokken langzaam naar de achtergrond. De dozen werden uitgepakt met ontzettend veel hulp van de kampjongens en het ijs was al meteen gebroken. Wat een casanova’s met hun 10 jaar. Daar zouden de Hollandse boys een goed voorbeeld aan kunnen nemen. Het was not done dat de vrouwen met de dozen gingen slepen en ondanks dat ze ons niet kenden, namen ze als echte gentle mens de dozen van ons over. ’s Avonds heeft Jan ons een rondleiding gegeven over het terrein en hebben we een beeld kunnen maken van de plek waar we zaten. Hierna zijn we heerlijk ons bedje ingedoken.

 

Dinsdag 10 juli

Vandaag zouden we de wezen in real life zien, woehoe wat waren we benieuwd! Een beetje verlegen keken we naar elkaar. Gisteren bij het dozen uitladen hadden we er al een aantal gezien, maar niet alle kinderen. Het ontbijt smaakte weer goed en hierna hadden we een gesprek met Valodja, waarin hij met ons het programma bekeek. We besloten als eerste een kennismakingsronde te doen, waarin de kinderen met textielstiften t-shirts mochten betekenen. Opvallend was dat er veel hulp tussen de kinderen was. Ook de daadwerkelijke leeftijd en onze inschattingsleeftijd bleek nogal ver uit elkaar te liggen. De kleine Sophia die wij aanvankelijk zo’n 3 jaar hadden geschat, bleek 7 te zijn en Vlad leek ongeveer 4, maar was uiteindelijk 10. Door vele kinderen werden we met open armen ontvangen, al moesten we ook van een aantal kinderen het vertrouwen winnen en zij bleven dan ook op de achtergrond met een leeg t-shirt. Al met al een zeer geslaagde eerste activiteit waarin de kinderen al verbazingwekkend snel naar ons toe trokken en zichtbaar van complimenten en aandacht genoten.

Hierna was het lunchtijd en ’s middags hebben we een aantal actieve sport activiteiten gespeeld. Dit werd ontzettend leuk ontvangen en we lagen helemaal dubbel van de groepsleiding en de kinderen. Blijkbaar is de groepsleiding de eerste die de regels overtreed en zijn eigen spel ervan maakt, wat tot erg grappige en leuke momenten leidt waarin gelachen wordt tot we krom staan. De kids gaan hier enthousiast in mee en vinden alle spellen prachtig.

Na de middagactiviteit is het gaan regenen, hozen, stormen en tot slot is het raam van Corine en Desiree eruit komen zetten. Het raam bleek met zo’n 3 spijkers vast te zitten en niet bestand te zijn tegen de windvlagen. Net toen Corine haar schoenen binnen wilde zetten is het raam eruit gekomen en heeft ze het met haar hoofd een zet gegeven. Gelukkig kon er een oplossing worden bedacht door op een andere kamer te slapen en met een stofzuiger de glasdelen te verwijderen. Toen de meiden van de schrik waren bekomen was het tijd voor avondeten. Hierbij hebben we de spellen doorgesproken die we hebben gedaan en de spellen voor de komende periode doorgesproken. De dag hebben we afgesloten in het barretje bij het kamp. De eerste gezellig en vrolijke dag van hopelijk nog vele volgende.

 

 

Dennis

Maxcime

Ivan

Artem

Wanja (Ivan)

Yogislav

Rosetik

Vlad

Sergie

Sasha

Opstap

Tolik (2x)

Iman

Oleg

Dima

Roma

Bhodan

Lubchick

Pavlov

 

Natalia

Marianna

Christina

Katia (2x)

Sophia

Loubasha

Sveta

Dianna

Svetlana

Masha

Ivanka

 

Woensdag 11 juli

Deze ochtend begonnen we bij het ontbijt gezellig bij de kinderen aan tafel. Tijdens het ontbijt en lunch gaan we de komende weken bij de kinderen zitten. Om op die manier met de kinderen in contact te komen en om met ze in het engels te praten. En het doel is dan ook om ze wat engelse woorden te leren. De eerste keer was dat best wel wennen niet alleen voor ons maar ook voor de kinderen. Er werd een hoop gegiecheld aan tafel en de kinderen waren ook snel klaar met eten. Na het ontbijt begonnen we niet met collage maken maar met haren invlechten. We werden door wat meisjes uitgenodigd om langs te komen. Uiteraard konden we dat niet afslaan. Een voor een moesten op een stoel plaats en nemen begon…. met vlechten. De ene werd nog mooier dan de ander. Na een half uur was de klaar met onze haar. Er zijn dan ook een hoop foto’s gemaakt door de kinderen die de camera van Michelle mochten lenen. 

 

In de tussen tijd was er een stofzuiger gevonden voor de kamer van Desiree en Corine. Maar Desiree moest het collega maken begeleiden en moest zich er even oprichten in de tussen is Corine de kamer gaan zuigen en gaan opruimen. Ook het bed een meter van het raam af J. Al snel was alles weer klaar en konden de meiden weer rustig gaan slapen.

 

Het collage maken werd gedaan op het discoplein. Hier kon iedereen plekje zoeken en rustig hun gang gaan. Dit werd uitgebreid gedaan bij de discoplaats. Dozen vol met spullen werden gebracht door de kinderen naar de plaats. Na een korte uitleg gingen alle kinderen ijverig aan de gang. Al snel kwamen de eerst resultaten. Iedereen deed enorm zijn best zelfs de lokale leiding deed uitbundig mee. Alle spullen werden dan ook grondig gebruikt door de kinderen. Na 2 uur knippen en plakken had iedereen een prachtige collage voor aan de muur.

 

Met de lunch waren de kinderen al wat losser gekomen. Ook hadden de kinderen ook wel een voorkeur wie er aan tafel moest komen zitten. Ook al vonden de kinderen het spannend om wat te zeggen ze probeerde het wel.

 

In de middag stonden er wat spellen op het programma met ballonnen. Na een korte uitleg aan Valodja gingen we aan de gang. Al snel had Valodja en Andre alle spellen in handen en werd er fanatiek gespeeld. Door de warmte hielden niet alle ballonnen het goed. Dus er gingen geregeld wat ballonnen kapot. Geen probleem want er waren genoeg die wilde helpen met opblazen. Er werden nog wat andere varianten gespeeld met de ballonnen. Daarna werd er even flink gevoetbald op het veld waar de zon flink op stond te branden. Veel kleinere kinderen hielden het voor gezien en kwamen onder de bomen zitten. Met die kinderen gingen we lummelen. De kinderen kenden het spel ook al dus dat snel en makkelijk op te pakken.

Daarna was het tijd voor wat drinken en een spekje. Ook na een rust momentje werd er even lang gevoetbald.

 

Donderdag 12 juli.

Vandaag was het vroeg opstaan. De wekker ging om 6 uur even voor de thuisblijvers 5 uur in de ochtend Nederlandse tijd. Want om 7 uur moesten we in de bus zitten richting Kamyanest in Podilla waar we met de groep een kasteel en omgeving zouden gaan bekijken. Op een of andere manier lukt het de laatste dag niet om op tijd te zijn. Uiteindelijk was toch half 8 dat we vertrokken. In een bus die aardig op leeftijd is, wegen die niet goed begaanbaar zijn, en wat kleine bergjes deden we toch ruim 3,5 uur over om er te komen. Onder tussen nog even een plaspauze gehad aan de kant van de weg.

 

In Kamyenest aangekomen werden we gescheiden van de kinderen. We kregen een gids mee. Tegen 3 uur zouden we groep weer zien bij de bus. Tijdens de wandeling door het kasteel en aanliggende dorp kregen we veel informatie. De gids ging maar door en door, en zelfs tijdens de lunch was ze niet stil te krijgen :P Uiteraard was het super mooi om alles te zien en we hadden ook super mooi uitzicht. Helaas vielen er ook wat flinke onweersbuien. Maar dat mocht de pret niet drukken. Tegen 3 uur moesten we toch terug naar de bus. Maar de gids hield ons een beetje op en ja je raadt het al we kwamen weer te laat!!

 

Op de terug weg kregen de kinderen te eten. Langs de kant van de weg werd er een lunch in elkaar gezet. De kinderen hadden sinds het ontbijt niks meer gehad, alleen een ijsje. Pfff wat hadden de kinderen en wij trek. Lekker brood met mayonaise, komkommer, tomaat, worst, kaas en ei. Was een echt een feestmaaltijd van de kinderen. Daarna was het nog ruim 2 uur rijden tot we weer op het kamp waren. Deze tijd werd goed benut om een beetje Oekraïnes te leren en zij een beetje Nederlands. Ook werden nog wat liedjes gezongen in beide talen. Er werd een hoop gelachen en ook wel uitgelachen. Maar Desiree, Jessica en Michelle leerde het toch wel snel. Tegen half 8 waren we weer terug op het kamp waar er we gelijk aan konden schuiven voor het avond eten.

 

Vrijdag 13 juli.

Vandaag was het weer een dag met wat leuke spellen in ochtend. Nico en Jan hadden een boodschappenlijstje gemaakt we waren vroeg vertrokken naar Ternopil. Aan de eind van de middag waren ze weer terug.

Zo begonnen we met iemand is “m niemand is “m. Dit hadden de kinderen snel door en er werd dan ook flink hard gespeeld. Daarna werd er nog drie is te veel gespeeld. Het is erg fijn dat we van te voren de spellen door kunnen nemen en dat er iemand is die het spel in een keer kan vertalen.

Daarna wilde ze ons een echt typisch Oekraïense speel uitleggen en spelen.  Al gauw hadden we het in de gaten dat om trefbal ging, maar dan waren er net wat rollen omgedraaid. Zo spelen wij het als een echt team. Hier geldt als je niet kan gooien dan heb je pech. Zo werden wij in de team gezet en moesten dan ook mee spelen. De ballen vlogen om je oren en soms kwamen ze wat hard aan. Al bij het eerste spel kwam Corine alleen op het veld te staan omdat de rest af. Ze gooide nog wat andere van het tegen partij af maar helaas mocht dat niet meer baten. Ook heeft Jessica alleen nog in veld te staan, die ook goed hard werd geraakt.

Het viel ons op dat als er kinderen werden geraakt of  moesten huilen dat de andere hard begonnen te lachen. Dat gebeurde bij ons niet, als wij hard werden geraakt dan werd er meteen sorry gezegd. En groot verscheel met het spel in Nederland dus. Hier in dit speel zag je dus echt een groot verscheel tussen regels. En dat er in Nederland erg soft wordt gespeeld J.

 

Zaterdag 14 juli.

Wat gaat de tijd toch snel. We zijn nu al een week weg. Alle hebben we het gevoel dat we al weken hier zijn. En de dagen gaan ook super snel om. Elke keer als we denken even dit of even dat is het al weer tijd om te eten of om spellen te doen. Uiteraard goed dat iedereen naar zijn heeft en zijn best doet!!!

Vandaag hoefde we niks te doen of te regelen. We komen nu dus echt niet meer aan al onze spellen toe. Erg jammer van de voorbereiding. Maar ze wilde ons echte Oekraiense spellen leren. Begonnen met estafette. Hierbij stond een jongen aan de overkant, de eerste uit de rij moest naar toe rennen zijn shirt uit trekken en dan met het shirt terug naar de rij rennen. De nummer 2 moest dan terug en shirt weer aan trekken. En zo het de hele rij af. Tijdens de uitleg begrepen wij dat wij ons shirt uit moesten doen.. We stonden elkaar aan te kijken en te bedenken hoe komen we hier onderuit. Maar gelukkig werd er daarna even goed vertaald en dat was een grote opluchting. Ook gingen we nog kruiwagen race en zaklopen doen. Daarna kwam het leukste spel dat wij ooit hebben gespeeld. Er stond een bakje met meel klaar met snoepjes erin. Dus wij voelde hem al aan komen dat werd met de gezichten erin. En ja hoor, helaas konden we dat niet weigeren. Met volle tegen zin renden we een voor een op het bakje af. Helaas was het nog niet zo makkelijk. Je stond meer te happen en te snuiven wat toch hilarisch gezicht gaf. Ook de rest tonden te lachen en te brullen. Maar we hebben het overleefd. Niet wetend of het voor herhaling vatbaar is J Ook werd er nog even flink op elkaar los geslagen met kussens op een plank. Hierbij moest je de tegen partij van de plank afslaan. En slaan kunnen ze als de beste. Hierbij hebben we gelukkig niks opgelopen want dat had zomaar gekund. Na een uurtje was het alweer klaar. En dat betekend dat we nu tot maandag ochtend vrij zijn. Morgen worden we om 8 uur gewekt met ontbijt op bed want dan gaan we Ternopil. Even cultuursnuiven en even een andere omgeving zonder kinderen.

 

Zondag 15 juli

Zoals beloofd kregen we ontbijt op bed. Vervolgens maakten we ons klaar om naar Ternopil te gaan. De stemming zat er gelijk goed in. Gezellig met zijn allen in de bus. Helaas was het wel aan het regenen. Maar we hadden nog 2 uur voor de boeg en toen we aankwamen was het droog. Nadat we waren uitgestapt zijn we wezen koffie drinken bij een leuk belliziaans tentje. Het zag eruit alsof we in het zuiden van Europa waren in plaats van oost. De cappucino smaakte er heerlijk. Na de koffie en de wc zijn we Ternopil in gegaan. We hebben door de stad gewandeld en zijn naar de markt en de bazaar geweest. In de bazaar hebben we heerlijk staan dromen bij bruidsjurken. In de stad zagen we vele bruiden en werden er veel bruiloften besloten. ’s Avonds hebben we bij het leuke tentje gegeten. De pizza’s waren er om te smullen:D. vervolgens zijn we teruggegaan naar het kamp.

 

Maandag 16 juli

In de ochtend hebben we bingo gedaan. De kinderen vonden het heel leuk om te doen en de spanning zat er goed in. Alle kinderen hebben een leuk prijsje gehad. ’s Middags zijn we naar het weeshuis geweest. Dit zou een half uurtje rijden zijn maar bleek veel langer. De weg was niet echt geweldig en er zaten veel gaten in. Behalve de gewone autostoelen werden er ook kantinestoelen ingezet. Dit omdat er extra personen meegingen. Uiteindelijk zaten we met 9 personen in de bus. Na een aantal hobbels en gaten verder kwamen we bij het weeshuis aan. Op het terrein stond een schoolgebouw een eetzaal , gymzaal, sportveld en huisvesting. Behalve deze accomodaties stond er ook een oud huis wat van een pool was geweest. Dit was volledig vervallen. Het was heel bijzonder om het gezien te hebben. ’s Avonds hebben we met de lokale leiding bij de bar nog even gezellig wat gedronken.

 

Dinsdag 17 juli

In de ochtend hebben we de kinderen laten schilderen. Er zat een aantal talentjes tussen. Van sommigen kregen we de tekeningen als cadeautje. Vanmiddag hebben we hollandse spelletjes zoals spijkerpoepen, eierrace en touwtrekken gedaan. De kinderen vonden het leuke spellen en vooral het touwtrekken was populair. Ook hebben we nog even wat kunstjes gedaan en uitgewisseld, zoals radslagen handstanden enzovoort.

 

Woensdag 18 juli

In de ochtend zijn we rustig begonnen met knutselen. Kinderen konden kiezen tussen muziekinstrumenten maken en een bootje maken. Helaas was er niet al te veel animo voor de activiteit meer de kinderen die mee deden vonden het heel erg leuk. Na een uurtje knutselen kwamen al de eerste instrumenten voorbij en de basis van de bootjes was gelegd. De kinderen konden zich helemaal uitleven met versieren. Na bijna 2 uur was het afronden en de bootjes te water laten. Sommige bootje een korte vaart en sommige heel erg lang. Was een leuk en mooi gezicht met de bootje op het meertje. Na de middaglunch en rust werd het toch de hoogste tijd voor de zeepbaan. De baan lag snel ingevet klaar. De kinderen genoten van volle tuigen en sommige volwassen kinderen ook. Op een geven moment was het toch tijd dat de grote eraf gingen dat de kinderen wat veiliger de van de baan konden. Na een uurtje glijden was het tijd voor snack time en goed moment om te stoppen. Uiteraard werd er ook deze avond weer flink gedanst in de disco. Zo hadden we voor alle kinderen van onze kamp een break light. Helaas was dat nog niet zo eenvoudig omdat uit te delen. Al snel stond de hele disco te springen te schreeuwen om een break light. Uit eindelijk is het toch wel gelukt en was een leuk gezicht in het donker. 

 

Donderdag 19 juli

De laatste dag vandaag met de kinderen en de activiteiten. Zo moesten we knallen met de laatste de activiteiten. Maar ook dat we moesten inpakken en de spullen achter moesten laten die we mee hadden genomen. Een aula vol spullen was het zoeken geblazen wat er allemaal was. Zo begonnen we eerst met de cadeautjes voor de kinderen in elkaar te zetten. Dat hadden we snel voor elkaar. Na het inpakken was het tijd de vossenjacht. De kinderen hebben wat afgerend en gezocht naar de 6 vossen die verstopt waren op het terrein. De kerstman Jan, oliesjeik Nico, roodkapje Desiree, indiaantje Jessica , bloementjes vrouw Michelle en de boef Corine hadden zich weer goed verstopt. Na een half uur was iedereen klaar met zoeken. De boef (Corine) had de limonade meegenomen voor de kinderen.

Na de vossenjacht was er even lekker rust moment en tijd om eigen spullen in te pakken. Ook was het tijd voor de aller laatste activiteit van het kamp de modeshow!!! Bij de disco werd er ijverig geknipt geplakt met de vuilniszakken. Helaas moesten we daar na een uurtje weer weg in verband met een voorstelling. Even snel liepen de kinderen heen en weer om hun creatie te laten zien. Daarna werden de cadeautjes uitgedeeld aan de kinderen. Die waren harstikken blij. En dat was een mooi foto moment. Even met iedereen op de foto. En wat hebben we daarna een hoop foto’s gemaakt met de kinderen. In de avond was het tijd voor de laatste disco en een kampvuur. Deze werd in de avond  aangestoken speciaal voor de Walo groep. Er werden wat liederen gezongen en een hoop foto’s gemaakt. En uiteraard werd het afgemaakt met de laatste dans in de disco. Om 11 uur was het tijd om naar bed te gaan want de volgende ochtend was het om 8 uur ontbijten en afscheid nemen.

 

Vrijdag 20 juli

Het is nu 5 uur lokale tijd in Polen. Zittende met de laptop op het terrasje, uitzicht op een ooievaarsnest met zon! De eerste reis dag zit erop. Vanochtend om 9 uur vertrokken van het kamp. Uiteraard mocht een heerlijk ontbijt niet missen. Tegen half 9 waren we klaar met eten en was het tijd om de tassen naar beneden te brengen afscheid te nemen van de kinderen. De kinderen was in de tussentijd al bij de uitgang gaan staan. Sommige hielpen nog even mee met tillen. Ook werden nog even de laatste foto’s gemaakt. Ook werd er nog even dikke knuffels uitgedeeld, op een geven moment ook niet meer wetend of je iedereen gehad heb. Zwaaiend reden we van het kamp af met een voldaan gevoel. En naar 2 weken waar we trots op morgen zijn. Dit kregen we ook terug van de leiding. Want donderdags werd er nog gevraagd of we tot zondag konden blijven omdat we een super leuke en enthousiaste groep waren. Op de terug weg hebben we nog even de laatste boodschapjes gehaald. Ook nog even bij Andrey geweest om de spullen af te leveren. De reis ging erg vlot. Bij de grens was bij Oekraine super snel binnen een 20 minuten stonden we buiten het hek. En bij Polen waren ze wat langzamer tot ergernis van ramp. Maar toch wel weer een nieuw record opgeleverd 1 uur en 45 minuten J!!! Daarna was het nog een uurtje rijden tot het hotel. Waar we bijna allemaal genieten van een warme douche en tegen 7 uur van een BBQ!!! Jammie.

 

Zaterdag 21 juli

Om 7 uur stond er een ontbijtje klaar in het hotel. Iets vertraagd vertrokken we richting. Wraclow waar we onze laatste overnachting hadden. Helaas kwam de tempratuur niet verder dan 15 graden (brrrr…) en met regen (bah #$%$#&) J Maar eerst was er na 5 uur rijden tijd voor kamp Auschwitz. Dit was voor iedereen zeer indrukwekkend. Veel gezien en gelezen. Ook uiteraard veel gelopen na 3 uur rond te hebben gelopen was het toch echt de hoogste tijd om bus op te zoeken en verder te rijden. Met uiteraard een stop bij een heerlijke restaurant. Helaas waren de eerste 3 pogingen helemaal niks. En dan ook echt niks. Maar dat werd gelukkig goed gemaakt met een heerlijk diner. Rond kwart over 10 kwamen we bij het hotel aan. Waar ook iedereen meteen zijn of haar bedje opzocht. Want de volgende dag zou de wekker weer vroeg afgaan. Om 7.15 zou de bus weer gaan rijden. Op naar de laatste 1000 km.

 

Zondag 22 juli

De laatste km worden nu gereden. Vanochtend een vliegende start gemaakt van ruim 300 km. Ook was iedereen op tijd in de bus. Van het hotel kregen we een heerlijk ontbijt mee, die snel soldaat werd gemaakt. Na de eerste 300 km even een kleine stop en uiteraard een bakkie koffie en kopje thee. Nog een paar uurtjes en zijn we weer thuis. Kunnen terug kijken op een geslaagde twee weken in Oekraine. De ene heeft er heel veel energie aan over gehouden en de ander is harstikken moe. Maar wij kunnen terug kijken op een mooi kamp 2012 in Oekraine.